برخورد با بچه لوس می‌تواند به گونه‌های مختلفی انجام شود، اما در کل می‌توانید از راه‌های زیر برای برخورد با این نوع بچه‌ها استفاده کنید:

حفظ آرامش: در برخورد با بچه لوس، حفظ آرامش خود بسیار مهم است. تلاش کنید آرامش خود را حفظ کنید و با حوصله و صبر وارد بحث شوید.

ارائه قوانین و مرزها: بیان قوانین و مرزها به بچه لوس کمک می‌کند تا بهتر بفهمد چه چیزهایی مقبول است و چه چیزهایی مورد قبول نیست.

اعمال محدودیت‌ها: محدودیت‌ها و مسئولیت‌های مالی وقتی مهم هستند که بچه لوس سر به راه خود را نمی‌گیرد. مطمئن شوید که وظایف و محدودیت‌هایی برای بچه تعیین کرده‌اید و آنها را اعمال کنید.

ارائه نمونه‌های مثبت: برخورد با بچه لوس می‌تواند به واسطه تقلید به رفتارهای مثبت اتفاق بیفتد. برای مثال، با نشان دادن رفتارهای مثبت و مطلوب خود می‌توانید بچه لوس را تشویق کنید تا رفتار خوب را تقلید کند.

ایجاد ارتباط و صحبت کردن: دسترسی به یک بچه لوس و درک نیازها و مسائل او می‌تواند کمک کند تا او شعور و مسئولیت بیشتری را تجربه کند. گاهی اوقات چت کردن و گوش دادن به او می‌تواند بهبود عملکرد او را تسهیل کند.

با این دستور العمل‌ها، شما می‌توانید بچه لوس را راهنمایی کنید و به کمک تدابیر مناسب، او را به رفتارهای مسئولانه و مثبت تشویق کنید. البته، باید توجه داشته باشید که هر بچه ممکن است نیازها و ویژگی‌های خاص خود را داشته باشد، لذا برخورد با هر بچه لوس ممکن است به شیوه‌ای منحصر به فرد نیاز داشته باشد.

شیوه تربیت کودک لوس

تربیت یک کودک لوس به داشتن یک رویکرد هماهنگ و متعادل نیاز دارد. در ادامه، چندین شیوه تربیت برای کودکان لوس را می‌توان مورد استفاده قرار داد:

1. تقویت قواعد و مرزها: تعیین قواعد روشن و مرزهای مشخص کمک می‌کند تا کودکان لوس مسئولیت‌پذیری را فرا گیرند. قوانین باید منصفانه و منطبق با سن و قابلیت کودکان باشند، و ممکن است نیاز به توجه مداوم داشته باشند.

2. تشویق و تمجید: تشویق و تمجید به کودکان لوس، مثبت‌بودن رفتارهای خوب و مسئولیت‌پذیری را ترویج می‌دهد. با ابراز تشویق و تمجید هنگامی که کودک عمل خوبی انجام می‌دهد، او ترغیب به تکرار آن عمل خوب می‌شود.

3. ارائه مدل‌های نقش: کودکان لوس اغلب از دنبال کردن مدل‌های نقش خوشحال می‌شوند. با ارائه مدل‌های نقش مثبت و مسئولیت‌پذیر، می‌توانید به آنها نشان دهید که چگونه رفتارهای مطلوب را انتخاب کنند.

4. تفهیم و گفت‌وگو: گاهی اوقات کودکان لوس نیاز دارند تا متوجه اثرات رفتارهایشان شوند. با استفاده از گفتگو و تفهیم درباره عواقب و تأثیرات رفتارها، آنها می‌توانند بهتر درک کنند که رفتار مسئولانه چه تأثیری در زندگی آنها و دیگران دارد.شیوه تربیت کودک لوس

5. همکاری و مشارکت: دعوت کودکان لوس به مشارکت در تصمیم‌گیری و مسائل خانوادگی می‌تواند آنها را در جهت مسئولیت‌پذیری تشویق کند. این شامل انجام وظایف خانگی ساده، انتخاب همراهان وقت آزاد و مشارکت در برنامه‌ریزی خانوادگی است.

مهمتر از همه، مهربانی و صبر در برخورد با کودکان لوس حائز اهمیت است. باید به آنها یادآوری کنید که شما به آنها اعتماد دارید و می‌توانند رشد کنند. همچنین، در نظر داشته باشید که هر کودک منحصر به فرد است، لذا ممکن است برخی از روش‌ها برای برخی از کودکان مؤثرتر باشد، در حالی که برای دیگران نیازمند تنظیمات و تغییرات کوچک باشد.